Τι είναι η αγάπη;
2021-02-13
Η αγάπη ενώνει όλα τα κομμάτια του παζλ. Κι αν δεν ταιριάζουν, τότε ευγενικά τα μεταμορφώνει ώστε να αγκαλιάσουν το ένα το άλλο!
Οι γαλάζιες πεταλούδες
2019-05-05
Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος κρυμμένος πίσω από αυτόν που βλέπουμε.
Ήταν ξαπλωμένος στο μαλακό γρασίδι ενός υπέροχου και φωτεινού λιβαδιού. Το κεφάλι του ήταν πάνω στα πόδια της καθώς εκείνη ήταν καθισμένη στο έδαφος και ακουμπούσε με την πλάτη στον κορμό ενός ψηλού και επιβλητικού δέντρου με πυκνό φύλλωμα και λουλούδια που έβγαζαν μια παραδεισένια ευωδιά. Τα μάτια του κοιτούσαν το όμορφο πρόσωπό της. Προσπαθούσε να αποτυπώσει κάθε του λεπτομέρεια σαν να ήταν η τελευταία φόρα που θα το έβλεπε. Εκείνη του χάιδευε με τρυφερότητα τα μαλλιά και κοιτούσε με την ίδια αγάπη το πρόσωπό του. Έσκυψε, τον φίλησε στο μέτωπο και του είπε:
«Είναι ώρα να φύγεις αγάπη μου.»
«Θέλω να μείνουμε μαζί, για πάντα εδώ, έτσι όπως είμαστε τώρα. Δεν θέλω να φύγω!»
«Το ξέρω αγάπη μου, ούτε εγώ το θέλω, όμως έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε πριν να μπορέσουμε να είμαστε ξανά για πάντα μαζί. Δεν είναι αυτό το μέρος ο σκοπός μας, μην το ξεχνάς. Αυτό το μέρος είναι απλά το προσωρινό μας σημείο συνάντησης.»
«Ποιος είναι ο σκοπός μας αν δεν είναι να είμαστε μαζί; Δεν υπάρχει πραγματική ευτυχία για μένα μακριά σου και το ξέρεις.»
«Ο σκοπός μας είναι να μεγαλώσουμε την αγάπη τόσο ώστε να ξεπεράσει περιορισμούς όπως αυτούς που έχουμε τώρα. Τότε θα είμαστε για πάντα μαζί γιατί θα έχουμε γίνει ξανά Ένα μέσα στην απεραντοσύνη της Αγάπης.»
«Και πως μπορώ να μεγαλώσω την αγάπη μακριά σου; Γιατί έπρεπε να φύγεις; Γιατί έπρεπε να σε χάσω τόσο νωρίς; Ήταν τόσο άδικο! Σε είχα ανάγκη. Και ξέρω θα πεις ότι αυτό που λέω είναι εγωιστικό, αλλά σε είχαν τόσο ανάγκη και τα παιδιά μας. Για αυτά ήταν ακόμα πιο άδικο!»
«Δεν ξέρω ακόμα να σου απαντήσω αν ήταν άδικο αλλά σίγουρα ήταν πολύ σκληρό και δύσκολο για όλους μας. Σκέψου κι εγώ πόσο θα ήθελα να είμαι δίπλα στα παιδιά μας και να τα βλέπω να γίνονται όμορφοι κι ευτυχισμένοι άνθρωποι, όπως τα βοηθάς εσύ. Δεν ξέρω γιατί έπρεπε να γίνει έτσι. Δεν ξέρω γιατί έπρεπε να χωριστούμε τόσο νωρίς. Αλήθεια σου λέω δεν ξέρω. Όμως ξέρω πως δεν θα αφήσω τον πόνο και την πικρία να μας απομακρύνει περισσότερο. Ξέρω πως μεγαλώνοντας την αγάπη μέσα μας θα βρούμε όλες τις απαντήσεις. Όταν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τον πόνο και τις ανάγκες του ενός και βιώσουμε την ενότητα μέσα από την αγάπη, τότε θα απαντηθούν όλα τα γιατί. Αυτός είναι ο σκοπός μας. Να γίνουμε καθαροί αγωγοί του Φωτός και της Αγάπης Του Ενός, ο καθένας μας στον κόσμο που βρίσκεται τώρα. Αν το καταφέρουμε, ξέρω -το έχω δει να συμβαίνει με άλλους εδώ- ότι θα είμαστε για πάντα μαζί. Πραγματικά μαζί! Πολύ περισσότερο από ότι ήμασταν πριν. Πίστεψε με λοιπόν και μην παραπονιέσαι μικρέ μου γκρινιάρη...»
Έσκυψε και τον φίλησε γλυκά στο στόμα. Εκείνος χάθηκε μέσα στο άρωμά της και την γεύση της κι ένιωσε το Φως να γεμίζει με ευτυχία κάθε κομμάτι του κορμιού του. Ανασηκώθηκε, κάθισε δίπλα της και την έσφιξε στην αγκαλιά του, ψιθυρίζοντάς της στο αυτί:
«Πες μου τι πρέπει να κάνω και θα το κάνω. Ότι χρειάζεται. Θα το κάνω όσο πιο γρήγορα γίνεται...»
Εκείνη τον διέκοψε βάζοντας το χέρι της στο στόμα του.
«Δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα γρήγορα, ο χρόνος δεν έχει καμία σημασία. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να προσπαθείς, με υπομονή και επιμονή, να γεμίζεις την κάθε μέρα σου με περισσότερη καλοσύνη, προσφορά και αγάπη και να την ζεις ευτυχισμένος. Έτσι θα προετοιμάζεις το δρόμο στο Φως που θα ενώσει ξανά όλους τους κόσμους και θα μας χαρίσει την ελευθερία να είμαστε για πάντα μαζί και με όλους όσους αγαπάμε. Το ίδιο θα κάνω κι εγώ από την πλευρά μου. Τι λες δεν αξίζει τον κόπο να το προσπαθήσουμε;»
Εκείνος χαμήλωσε τα μάτια και είπε με αβέβαιη φωνή:
«Δεν ξέρεις πόσο θέλω να τα πιστέψω όλα αυτά. Να πιστέψω πως δεν είναι απλά ένα όνειρο που δημιουργήθηκε από την ανάγκη μου να σε ξαναδώ. Θα κάνω όλα αυτά που λες. Θα τα κάνω έτσι κι αλλιώς γιατί άλλωστε πάντα αυτό πρεσβεύαμε πως είναι ο σωστός τρόπος να ζεις. Αλλά ξέρεις πως πάντα ήμουν άπιστος Θωμάς, για αυτό σε παρακαλώ, δώσε μου κάτι να κρατηθώ, κάτι να πιστέψω, κάτι να πάρω δύναμη.»
Εκείνη του χαμογέλασε και του είπε:
«Τι νομίζεις ότι θα σε βοηθούσε;»
«Ξέρω 'γω... ένα σημάδι... κάτι που ξέρουμε μόνο εμείς οι δυο. Το βρήκα! Θυμάσαι τότε που είχαμε κατασκηνώσει στο δάσος και το πρωί που βγήκαμε από την σκηνή μας το δάσος ήταν γεμάτο από υπέροχες μπλε πεταλούδες;»
«Και βέβαια το θυμάμαι αγάπη μου, είναι μια από τις πιο όμορφες εικόνες που έχω δει και την έχω δει μαζί σου σε ένα μαγικό μέρος! Πως είναι δυνατόν να το ξεχάσω;»
«Ωραία θα ήθελα λοιπόν μέσα στην ημέρα μου να δω μια τέτοια πεταλούδα! Θα είναι το καλύτερο σημάδι για μένα!»
«Εντάξει λοιπόν, σου υπόσχομαι πως θα το προσπαθήσω.»
Αγκαλιαστήκαν σφιχτά και η Αγάπη τούς πλημμύρησε ενώ η εικόνα τους χάθηκε μέσα σε μια σφαίρα Λευκού Φωτός!
***
Άνοιξε τα μάτια του. Ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του. Νόμισε
πως μύριζε ακόμα το άρωμά της. Σηκώθηκε αποφασισμένος να ζήσει μια μέρα όπως
της είχε υποσχεθεί ακόμα κι αν αυτή η υπόσχεση ήταν προϊόν ενός ονείρου.
Κατευθύνθηκε προς την κουζίνα για να ετοιμάσει πρωινό. Πριν ανοίξει το ψυγείο
από συνήθεια άνοιξε την τηλεόραση για να ακούσει τα πρώτα νέα της ημέρας. Χωρίς
να κοιτάξει την οθόνη συνέχισε αλλά ενώ άνοιγε το ψυγείο αυτό που άκουσε τον έκανε
να παγώσει. Έτρεξε προς το παράθυρο και η εικόνα που αντίκρισε γέμισε τα μάτια
του με δάκρυα χαράς. Η πόλη ήταν γεμάτη από υπέροχες μπλε πεταλούδες!
Η βιωματική εμπειρία της Αγάπης είναι το τέλος του Πένθους.
Αν κάποιος ενδιαφέρεται για το βιβλίο μου «ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ» μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου στο arvanitisioannis99@yahoo.com ή να αφήσει μήνυμα στο inbox στο facebook (https://www.facebook.com/johnny.arvanitis.90) ή σε ένα από τα τηλέφωνα 6974459481 και 6970258303.
Επίσης το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε:
- Στην Αθηνά, στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα στα βιβλιοπωλεία Πολιτεία και Πρωτοπορία
- Στον Αλμυρό στο φροντιστήριο ΠΡΙΣΜΑ και στο πρακτορείο εφημερίδων του Δημήτρη Βέτσικα
- Στον Βόλο στο βιβλιοπωλείο "το κλου" , Ιάσονος και Αντωνοπούλου
On line παραγγελίες στις ιστοσελίδες των βιβλιοπωλείων Πολιτεία και Πρωτοπορία:
- https://www.politeianet.gr/books/9789609566360-arbanitis-ioannis-logeion-paraxenes-meres-292210
- https://www.protoporia.gr/paraxenes-meres-p-493773.html.
Πρόσφατες δημοσιεύσεις
Να συγχωρείς, είναι θεραπευτικό!
2020-12-31
Έχω κάνει πολλά λάθη στη ζωή μου.Τα χειρότερα από αυτά είναι τα λάθη που έβλαψαν και προκάλεσαν πόνο σε άλλους ανθρώπους. Δεν έχει σημασία αν ήταν πρόσωπα αγαπημένα ή όχι. Ο πόνος είναι ο ίδιος. Αυτές είναι οι πληγές που με πονάνε περισσότερο, οι πληγές που τα λάθη μου δημιούργησαν σε άλλους ανθρώπους.
Πλησιάζουμε. Η καρδιά μου πάει να σπάσει. Σε λίγο θα αντικρίσω ότι πιο σπουδαίο μπορούν να δουν τα μάτια ενός ανθρώπου. Νιώθω πως όλη μου τη ζωή ετοιμαζόμουν για αυτή τη στιγμή. Όλη μου η εκπαίδευση, η μελέτη, οι θυσίες, έγιναν με την ελπίδα της εκπλήρωσης αυτής της προφητείας. Και να που τώρα είμαι εδώ.