Τι είναι η αγάπη;
Η αγάπη ενώνει όλα τα κομμάτια του παζλ. Κι αν δεν ταιριάζουν, τότε ευγενικά τα μεταμορφώνει ώστε να αγκαλιάσουν το ένα το άλλο!
Η καρδιά έχει πολλές ειδικές ιδιότητες. Δύο είναι οι ανώτατες:
Ξέρει πώς να φροντίζει. Ξέρει πώς να μοιράζεται.
- Sri Chinmoy
Ιωάννης: Η απάντησή σας μου θυμίζει ένα κομμάτι ενός βιβλίου που είχα διαβάσει πολλές φορές όταν ήμουν νέος.
"Πριν ξεκινήσετε κάποια διαδρομή, κάντε στον εαυτό σας την ερώτηση: Αυτό το μονοπάτι έχει καρδιά; Αν η απάντηση είναι όχι, θα το ξέρετε και στη συνέχεια θα πρέπει να επιλέξετε μια άλλη διαδρομή. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν κάνει αυτή την ερώτηση και όταν τελικά ένας άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι έχει πάρει ένα μονοπάτι χωρίς καρδιά, το μονοπάτι είναι έτοιμο να τον σκοτώσει. Σε αυτό το σημείο, πολύ λίγοι άνθρωποι μπορούν να σταματήσουν και ηθελημένα να αποχωρήσουν από το μονοπάτι. Ένα μονοπάτι χωρίς καρδιά δεν είναι ποτέ ευχάριστο. Πρέπει να δουλέψεις σκληρά ακόμη και να το ακολουθήσεις. Από την άλλη πλευρά, ένα μονοπάτι με καρδιά είναι εύκολο, δεν θα σε κάνει να δουλέψεις για να το αγαπήσεις».- Carlos Carlos Castaneda, Οι διδασκαλίες του Don Juan: ένας δρόμος γνώσης των Yaqui
Αυτό το κείμενο ήταν ένα συναγερμός για μένα όταν το διάβασα. Προσπάθησα πολλά χρόνια να το καταλάβω, ή καλύτερα να το χρησιμοποιήσω στη ζωή μου. Όταν άρχισα τη μελέτη μου στην Πνευματική Φιλοσοφία, ήταν πιο προφανές για μένα ότι το μονοπάτι της Καρδιάς είναι αυτό που θέλω να περπατήσω. Είμαι χαρούμενος που ακούω από σας το ίδιο πράγμα.
Παρόλα αυτά, οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν είναι ένα εύκολο μονοπάτι να βαδίσει κανείς. Τι νομίζετε;
Manatita: Όχι, δεν είναι εύκολο και γι 'αυτό θα σας παραθέσω και πάλι τον κάτι από το δάσκαλό μου:
"Ο δρόμος για την τελειοποίηση στη ζωή είναι πολύ μεγάλος, αλλά το ίδιο το ταξίδι είναι μια πλούσια ανταμοιβή." - Sri Chinmoy.
Κυρίως, τείνουμε να πάρουμε αυτό που μας αξίζει. Εκείνοι που παίρνουν ένα συγκεκριμένο μονοπάτι ψάχνουν για αυτό ή κάτι παρόμοιο. Ο αναζητητής του Θεού που είναι «ώριμος» τείνει να βρει το σωστό μονοπάτι και όταν είναι ατυχής, ο ίδιος ο Θεός προσφέρει βοήθεια. Οι ειλικρινείς αναζητητές δεν βιάζονται. Φτιάχνουν γερά τα θεμέλια του σπιτιού για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια: καθαρότητα, ενσυναίσθηση, αγάπη καλοσύνη, έλλειψη εγώ, ταπεινότητα, μη προσκόλληση, ανιδιοτελή υπηρεσία και εξουσία, μεταξύ άλλων αρετών. Ο απόλυτος Θεός αποκρίνεται - σε οτιδήποτε ζητά ο αναζητητής - αν η «κραυγή» είναι ειλικρινής.
Ναι, το μονοπάτι περιγράφεται στην Ινδία ως «η κόψη του ξυραφιού» και κάποιος μπορεί να σκοντάψει ή να πέσει πίσω εκεί από όπου ξεκίνησε. Η κίνηση προς τα εμπρός απαιτεί έντονη πίστη και μονοσήμαντη αφοσίωση. Δεν πρέπει κοιτάτε πίσω ή πλάγια, αλλά να συνεχίσετε την πορεία, εγκαταλείποντας τα φαινομενικά όμορφα λουλούδια κατά μήκος του δρόμου. Ο Sri Chinmoy διδάσκει ότι έχουν χαθεί πολλοί σπουδαίοι πνευματικοί δάσκαλοι σε αυτό το μονοπάτι.
Ωστόσο, υπάρχει μια απλότητα και γλυκύτητα που θα ακολουθήσει τον αναζητητή που βαδίζει με αγάπη και ειλικρινή Καρδιά, εφ 'όσον είναι αφιερωμένος στον στόχο. Το μέγιστο σκοπό της ζωής, ο οποίος είναι να γνωρίσει κανείς τον αληθινό του Εαυτό ή την Ανώτερη φύση του.
Ιωάννης: " Δεν πρέπει κοιτάτε πίσω ή πλάγια, αλλά να συνεχίσετε την πορεία, εγκαταλείποντας τα φαινομενικά όμορφα λουλούδια κατά μήκος του δρόμου."
Για να αποφύγουμε τυχόν παρεξηγήσεις ή παρερμηνείες, θα σας ζητήσω να εξηγήσετε πώς αυτό συνδέεται με την προθυμία να βοηθήσετε τους άλλους κατά μήκος του δρόμου.
Manatita: Το να βοηθήσεις τους άλλους είναι λίγο παράδοξο. Κατά μία έννοια, ο στόχος της ζωής είναι να συνειδητοποιήσουμε την αληθινή μας φύση. Ωστόσο, στην πράξη της υπηρεσίας και της προόδου στο μονοπάτι σας, είστε υποχρεωμένοι να υπηρετήσετε άλλους και να ανυψώσετε την ανθρωπότητα. Η ίδια η φύση του λουλουδιού πρέπει να είναι αρωματική, αλλά αυτό το άρωμα επηρεάζει τα πάντα γύρω από το λουλούδι. Δεν είναι έτσι; Είναι φυσικό και το λουλούδι δεν χρειάζεται να προσπαθήσει για να το πετύχει.
Κοιτάζοντας προς τα πίσω ή προς τα πλάγια γινόμαστε λίγο σαν τη σύζυγο του Λωτ. Μερικές φορές παρασυρόμαστε από τις αποκρυφιστικές δυνάμεις, την καθοδήγηση του μυαλού και άλλους πειρασμούς. Δεν πρέπει να κοιτάζουμε πίσω σε όλα αυτά που συναντάμε, γιατί το πιο πιθανό είναι να αφαιρεθούμε και να πέσουμε. «Ζητήστε πρώτα την βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη Του και όλα αυτά θα σας δοθούν». Ματθαίος 6, 33. Συνεχίστε λοιπόν. Σκεφτείτε μόνο το Θεό και όχι τα δώρα Του.
Επιτρέψτε μου να επαναλάβω ότι αυτός είναι ο κύριος τρόπος για την οικοδόμηση των θεμελίων. Εάν εργαζόμαστε για το εγώ, το φόβο, την εξουσία και την απληστία, την ανασφάλεια και τις δυσαρέσκειες είναι σίγουρο ότι θα πέσουμε. Εάν η Καρδιά είναι καθαρή, είναι πολύ λιγότερο πιθανό να σκοντάψουμε.
Ιωάννης: Μπορώ να δω ότι διαχωρίζετε το "βοηθώ" από το "υπηρετώ" και πρέπει να ομολογήσω ότι με μπερδεύει λίγο η φράση σας:
"Το να βοηθήσεις τους άλλους είναι λίγο παράδοξο."
Τι εννοείτε?
Manatita: Είναι παρόμοια η έννοια των δυο λέξεων και χρησιμοποιώ περιστασιακά τη λέξη «βοήθεια», σύμφωνα με το πλαίσιο στο οποίο μιλώ. Ο Sri Chinmoy διδάσκει ότι μόνο ο Θεός μπορεί να βοηθήσει ... ότι η ανθρωπότητα είναι αδέρφια μας.
Και πάλι, όταν πιστεύουμε ότι βοηθούμε άλλους, υπάρχει συνήθως μια αίσθηση υπεροχής του ενός και κατωτερότητας του άλλου. Ο Vivekananda μας ζητά να είμαστε ευγνώμονες στον άνθρωπο που βοηθάμε, γιατί μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε πρόοδο.
Ποιος βοηθά ποιον; Βλέποντας με το Εσωτερικό μάτι, οι φτωχοί, οι καταπιεσμένοι, οι κατατρεγμένοι, δεν είναι παρά σπίθες του Αγαπημένου.
Επομένως, υπηρετείτε, υπηρετείτε, υπηρετείτε και ποτέ μην κουράζεστε να υπηρετείτε.
Ιωάννης: Ω! Τι θαυμάσια απάντηση! Αγαπημένε αδελφέ μου, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ευλογημένος και ευγνώμων αισθάνομαι για την ευκαιρία αυτής της συζήτησης! Η απάντησή σας διευκρίνισε ένα θέμα το οποίο προσπαθούσα για χρόνια να δώσω την σωστή απάντηση, αν και εντός μου το ήξερα.
Μπορούμε μόνο να υπηρετήσουμε και ο Θεός μας βοηθάει!
Σας ευχαριστώ που με βοηθήσατε να καταλάβω. Ή μήπως πρέπει να με ευχαριστήσετε που σας άφησα να με βοηθήσετε; Χα! Χα! Αυτό είναι ένα εξαιρετικό μάθημα για το εγώ!
Παρ 'όλα αυτά, υπάρχει μια άλλη φράση που δεν μπορώ να καταλάβω:
«Σκεφτείτε μόνο τον Θεό και όχι τα δώρα Του».
Θα σας παρακαλούσα, αν μπορείτε, να το εξηγήσετε περισσότερο.
Manatita: Κάποιος πρέπει πάντα να συνειδητοποιεί τον στόχο της ζωής. Πράγματι, πρέπει να είναι ο μοναδικός μας στόχος. Κάποιοι παγιδεύονται στα παιχνίδια του μυαλού, ζητώντας να δούνε θαύματα, θεραπεία. Μιλάνε για ξύπνημα των ενεργειακών τους κέντρων. Αναζητούν πνευματικούς μεσάζοντες. Οι άνθρωποι τείνουν να θέλουν να γίνουν τα πράγματα με βιασύνη. Αυτό μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνο. Ο δρόμος της Καρδιάς είναι να ξεκινήσει κάποιος το ταξίδι και να συνεχίσει τη μετάβαση προς το ανώτερο χωρίς πισωγυρίσματα.
Το παιδί κάνει κάτι ωραίο και πηγαίνει στη μητέρα του χαρούμενο. Τότε εκείνη, ευτυχισμένη, του προσφέρει όχι μόνο την αγκαλιά της, αλλά και την κληρονομιά της, τον ίδιο της τον εαυτό. Έτσι, με τον ίδιο τρόπο, όταν επιδιώκουμε μόνο τον Θεό, όταν αποφεύγουμε τα "όμορφα λουλούδια" Του (αξιοθέατα και πειρασμούς), τότε αν είναι ευχαριστημένος μαζί μας, θα μας προσφέρει αυτόματα οτιδήποτε χρειαζόμαστε στη δημιουργία Του.
Αν στοχεύετε ένα δέντρο με μια βαριά πέτρα, οι πιθανότητες είναι ότι θα φτάσετε μόνο μέχρι εκεί. Αλλά αν ο στόχος σας στην αρχή ήταν ο άπειρος ουρανός, τότε θα την πετάξετε πολύ ψηλότερα. Δύο αδέλφια σταμάτησαν στο δρόμο τους σε ένα περιβόλι με μάνγκο. Ο ένας έφαγε με τη μια όσα λαχταρούσε η καρδιά του, αλλά ο άλλος πήγε και έγινε φίλος με τον ιδιοκτήτη του κήπου, κατά συνέπεια, πλέον έτρωγε όποτε ήθελε.
Ο δρόμος της Καρδιάς θα σας ζητήσει να αναζητήσετε τον Θεό και όχι τις Δυνάμεις Του, όχι τα πολλά του «αξιοθέατα», καθώς αυτά θα σας αποπροσανατολίσουν και η πρόοδό σας θα επιβραδυνθεί. Η πνευματική ζωή είναι γεμάτη από ανθρώπους που μπήκαν στον πειρασμό και έπεσαν. Αυτό έκανε η γυναίκα του Λωτ! Συνεπώς, προχωράτε προς τα εμπρός και συνεχίζετε μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος. Στην κατάσταση ενότητας με τον Θεό, όλα τα άλλα θα γίνουν δικά σας. Η πνευματική δύναμη είναι απείρως μεγαλύτερη από την αποκρυφιστική δύναμη. Συνεχίστε, μην προσελκύεστε ή μην μπαίνετε στον πειρασμό από τίποτα λιγότερο από την Αυτο-υλοποίηση.
Συνεχίζεται...
Αυτό το κείμενο είναι ένα απόσπασμα από το βιβλίο μου (στα Αγγλικά) με τίτλο «Manatita, The Lantern Carrier: An Esoteric Journey to Spiritual Philosophy»
Είναι διαθέσιμο στην Amazon (εδώ) σε μορφή κανονικού βιβλίου (Paperback) αλλά και σε e-book (Kindle Edition).
Μπορείτε να το προμηθευτείτε και στον Αλμυρό από εμένα στο φροντιστήριο και από το πρακτορείο εφημερίδων του Δημήτρη Βέτσικα.
Καλό εσωτερικό πνευματικό ταξίδι σε όσους το διαβάσουν! Η αγάπη μου μαζί σας!
Επίσης όσοι δεν έχετε προμηθευτεί το πρώτο βιβλίο «Παράξενες Μέρες» μπορείτε να το βρείτε:
On line παραγγελίες στις ιστοσελίδες των βιβλιοπωλείων Πολιτεία και Πρωτοπορία.
Για κάθε απορία, ερώτηση ή παραγγελία μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου
Η αγάπη ενώνει όλα τα κομμάτια του παζλ. Κι αν δεν ταιριάζουν, τότε ευγενικά τα μεταμορφώνει ώστε να αγκαλιάσουν το ένα το άλλο!
Έχω κάνει πολλά λάθη στη ζωή μου.Τα χειρότερα από αυτά είναι τα λάθη που έβλαψαν και προκάλεσαν πόνο σε άλλους ανθρώπους. Δεν έχει σημασία αν ήταν πρόσωπα αγαπημένα ή όχι. Ο πόνος είναι ο ίδιος. Αυτές είναι οι πληγές που με πονάνε περισσότερο, οι πληγές που τα λάθη μου δημιούργησαν σε άλλους ανθρώπους.
Πλησιάζουμε. Η καρδιά μου πάει να σπάσει. Σε λίγο θα αντικρίσω ότι πιο σπουδαίο μπορούν να δουν τα μάτια ενός ανθρώπου. Νιώθω πως όλη μου τη ζωή ετοιμαζόμουν για αυτή τη στιγμή. Όλη μου η εκπαίδευση, η μελέτη, οι θυσίες, έγιναν με την ελπίδα της εκπλήρωσης αυτής της προφητείας. Και να που τώρα είμαι εδώ.